Welkom in
Eigenbilzen
        P/a: Hartenberg 2
        3740 Eigenbilzen

IBAN: BE34 7512 0893 3390
Muziek en vermaak vereniging        
          'DE WOUDRUST'
De Lochter kermis van augustus zal dit jaar op de vierde zondag van de maand en wel op 24ste gevierd worden. Zo denkt men dat de bloeiende maatschappij de Woudrust met voorzitter Henri Brepoels en het Plezierbootje met voorzitter Jan Gilissen zullen mee doen en de Lochter kermis komen opluisteren. De Lochter kermis belooft dit jaar wel te lukken en goed gevierd te worden als het weder meevalt.

Donderdag 18 september 1913 vierde de Woudrust hier het patroon feest van een haar beste ereleden, de goede hospes Lambert Swennen, café du fanfare op het dorpsplein. Voorzitter Henri Brepoels sprak enige goede woorden en wensten Lambert Swennen veel geluk en nog lange jaren. Een goed glas, een lekkere sigaar en veel zang en muziek sloot dit schone feest in het café du fanfare van de gevierde hospes.

Op dinsdag 15 juli vierde de Woudrust het naamfeest van hare voorzitter Henri Brepoels. Een paar hartelijke toespraken werden gehouden door Swennen en Nijssen. De Brabançonne werd ter zijner eer gezongen, en een goed glas op zijne gezondheid geledigd.

Op zondag 12 april 1919 had hier het feest plaats der plechtige communie der kinderen. Ter dier gelegenheid gaf de fanfare ene puike serenade en bracht een bezoek bij de voorzitter.

Op paasmaandag 28 maart 1921 bij de Woudrust had de periodieke vergadering plaats tot het verkiezen van een nieuw bestuur. Aldus werd tot voorzitter benoemd Henri Brepoels, tot plaatsvervangend voorzitter Jans Willem en de andere uitgaande leden eveneens in hunne functie gehandhaafd. Willem Swennen als Secretaris, Broux Leo als schatbewaarder, Georges Hensen als tapper en Jan Swennen als zangmeester. Met een stevig glas bruinen sloot de vergadering. De maatschappij telt ongeveer 25 geoefende Muziekanten.

Op 11 juli 1922 hield de woudrust een optocht door het dorp met de leeuwenvlag voorop voor de viering van de slag der Guldensporen.

Een flink avondfeest werd dinsdag  3 juli 1923 gehouden in het heropgesmukt lokaal van de Woudrust. Onze gemeente mag er terecht fier op gaan dat de eendrachtige bevolking een ganse schaar flinke en vooruitgaande maatschappijen weet in stand te houden. 


Boven in de toren van onze kerk waar de klokken hangen naast de ingang naar de zolder boven het kerkschip staat in een mergelblok de naam HENRI BREPOELS 28 MAART 1940 gegrift.  Verder heb ik niets meer gevonden wat er met de Woudrust is gebeurd.

Er was toen wel al harmonie Aurora opgericht in 1877 onder het impuls van Hubert Brepoels en E.H.Geyen, toenmalige kapelaan, deze laatste schonk haar de mooie naam Aurora godin van de dageraad of opkomst. Is de Woudrust opgeslorpt in de jaren 1922 door de harmonie Aurora dat weet ik niet.

Recht door zee, zo heet de nieuwe fanfare die opgericht werd in 1933, zij was toen afgescheurd van Aurora. Door de nieuwe meerderheid in de gemeenteraad in 1932 kon zich niet meer slaafs neerleggen bij de toen heersende toestand bij Aurora. Er werd besloten tot het oprichten van een nieuwe fanfare om het Vlaams nationaal bewustzijn aan te wakkeren en de Vlaamse muziekkunst te beoefenen.
Opgericht in september 1905, ten huizen van Brepoels Henri aan de Bruulstraat (Briel).
Henri was geboren te Eigenbilzen in 1861 en overleden in 1944, hij was de zoon van Jan en Vandooren Isabella. Hij woonden alleen naast zijn zuster Isabella dit gehuwd was met Steegen Peter. Henri was een eigenaardig man, had goede ideeën maar was veel te zachtaardig om een goede leider te zijn. Hij werd nog al eens voor schut gezet door zij mede burgers, hij liet dit gewoon over zich heen gaan, een zeer goed mens was hij.
Zijn klein huisje was gelegen tegen de berg van de Peerdenput zeker 20 meter hoger dan de begane grond.
De Woudrust, een vereniging die muziek, toneel en allerhande straat animaties ter tonele bracht. Het was zeker een groep die de bevolking veel plezier en gezelligheid bracht.
Naar het schijnt werden er veel valpartijen vastgesteld na het overdadig drinken van het oude Eigenbilzers bruinbier, bij het afdalen van die hoge berg.
Vrijdag 30 december 1909 vierden de kluchtvrienden hun jaarlijks feest. Het was een plezierige avond voor de leden. Aan muziek en zang had het niet ontbroken, nog minder aan lekkere spijzen en drank. Tot afscheid wenste de voorzitter aan al de leden een zalig Nieuwjaar en wakkerde hun aan in plezier en eendracht samen te werken.
Zondag 1 mei 1910 na het lof, vergadering en drinkfeest in het gewoon lokaal van de Woudrust. Om 6 uur een uitstapje naar het naburige Hoelbeek.
Zo stappen wij moedig en fier langs de baan
En laten ons de “rust” in de roest niet vergaan
Dan doen wij weerklinken manhaftig en luid
Dan galmt door het bos een vrolijk “vooruit”.




Het duurden erg lang voordat er iets degelijks van terecht kwam, er werden wel wat straat animaties gedaan maar daar bleef het wel mee.
Op zondag 18 september 1910: vergaderde hier na het lof, de leden der maatschappij “Woudrust”. Twee nieuwe leden, de heren Willem Steegen en Jozef Broux werden door den heer Henri Brepoels, voorzitter der maatschappij verwelkomt. Aan ieder der twee nieuwe leden werd door den heer voorzitter een prachtige bloementuil overhandigd. Thans werd het reglement ingehuldigd. Hoe lief was toch dan ook het schone gedicht ter dezer gelegenheid door Pieter Swennen, schrijver der maatschappij, met zooveel talent voorgedragen, was dit gedicht werkelijk doeltreffend voor de omstandigheid, er werd dan ook aan Pieter Swennen verzocht om zijn schoon gedicht in “De Bilsenaar” te mogen in te lassen.
Op zondag 18 september 1910: na het lof, viert de Woudrust haar vijf jarig bestaan. Het optreden van gekende kluchtzanger is verzekerd. Zijn programma bevat vele schone liederen.
Toe laat ons nog maar eentje drinken
In ere maken wij plezier
We zullen saâm eens met de glazen klinken
En roepen : leve het schuimend bier.
Ziehier zijn gedicht:

Dag, goede beste trouwe vrienden
Welke vreugd u allen hier te vinden
Ik zie ik ben hier niet alleen
Maar waarom zijn wij dan allen bijeen
Oh! ’t Is waar,de redens zijn me thans bekend
Gij komt allen zien naar ons reglement
Hier opgehangen in dit schoone oord
Dat ons alle zeer bekoort.

Daar hangt dus het voorwerp onzer stichting
De leidraad voor onze goede richting
De regels die ons moeten sturen
Opdat onze maatschappij lang moge duren
En als men leest reeds van bovenaan
Zal ons maatschappij nog lang bestaan
Immers hier is zij van kracht
De schoone leus eendracht maakt macht

Artikel één staaft reeds de leuze
En daarom was het ook de keuze
Te vergaderen in verbroedering en vermaak
Dit valt ons zeker allen in de smaak
En wie van u allen kent wel een schooner ding
Dan schoon vermaak en verbroedering
Zoo ik meen zal artikel één u wel bevallen
Geef dan een handgeklap u allen

Maar mag ik hier eens rond mij zien
Ja, het is goed met mij zijn er veertien
En met meer mogen wij niet wezen
Het staat in artikel twee te lezen
Ook weer veertien trouwe mannen
Samen goed en trouw te samen spannen
Daar ledigt men bij vermaak en bij plezier
Een tonneken Eygenbilzer bier

Onze voorzitter zal ons goed besturen
Te langer zal de maatschappij dan duren
Een schrijver is hier ook goed van doen
Om alles te regelen met fatsoen
Een zangmeester moet hier ook bestaan
Opdat alles in de maat zou gaan
En zoo artikel drie het meldt
Zorgt de schatbewaarder voor het geld

Om aan elk artikel iets te wijden
Zou ik mijn gedicht te lang uitbreiden
Ten anderen het staat voor iedereen te lezen
Wat ons gedrag en doel moet wezen
En daarom vrienden zoo ik meen
Durf ik zeggen hier voor ’t algemeen
Eerbied aan dit schone reglement
Wij zijn er allen mee kontent

Na lange weken, werken en  zwoegen
Rusten wij hier in volle genoegen
Immers na het vervullen onzer taak
Hebben wij recht aan gul vermaak
Laat dan de klanken die ons borsten bevangen
Weergalmen in lieve en blijde zangen
En hier in dit zoo lieve oord
Heerscht nog lang ons goed akkoord

Immer zij god in ons gedachten
Daarna zullen wij het vermaak betrachten
En in verbroedering en schoon plezier
Drinken wij dan een goed glas bier
En bij de zangmeester schoone tonen
Zullen wij als echte Vlaamsche zonen
Allen roepen ja met kracht
Lang leven wij, eendracht maakt macht.
Pieter Swennen
Een daverend handgeklap volgde op dit schoon gedicht en “waar kunnen we dan beter zijn” bestempelde de goede bedoeling van het reglement. Menig schoone aria’s klonken dan in het woud, zoowel als de goede geoefende muzikanten met hun instrumenten, lieten ook de flinke stemmen der zangers zich horen. Hoe lief, hoe aangenaam zulk feestje bij te wonen, waar niets dan vriendschap u tegemoet komt en daarom als ooggetuigen zeg ik als besluit:
Waar eendracht en vermaak met macht te samen te spannen
Begunstigd door natuur, en god zijn zegen schenkt
Waar boom en bloemgewas in ieders oogen wenkt
Wordt menig uur de zorg uit ’s menschen hert gebannen.
Op 8 oktober 1910 deed de Woudrust haar uitstap met haar nieuwe Standaard. Er zouden sportfeesten ingericht worden met grote kermis, zoals; lopen per minuut met hinderpalen in gestrekte draf en achtervolgingsmatch, enz…Allo liefhebbers smeert uw beenen.

Namens de maatschappij werd ons verleden week op 15 oktober 1910 een artikeltje ingezonden, dat, voor wie de feiten kende, voor doel had deze maatschappij onaangenaam te zijn. we konden deze slechte bedoeling echter niet vatten en ter goeder trouw namen wij het artikeltje op. Ziehier nu wat men ons van uit Eigenbilzen schrijft van deze zaak. Als terecht wijzing op een artikel van verleden zondag willen wij gans de zaak blootleggen.
De woudrust begaf zich zondag 2 oktober 1910 ter gelegenheid der kermis naar Zutendaal. Na zich heerlijk vermaakt te hebben, keerden zij rond 19 uur huiswaarts, toen zij op de Bessemerstraat onverwachts werden aangevallen door een bende rust verstoorders die met stokken en stenen de leden der maatschappij aanvielen. Wat kan men daar uit besluiten dat iemand die van de duisternis gebruik maakt en zich achter haag en struik verbergt om zijnen vijand te treffen. Aan welke kant zijn nu de deftige mensen, bij de aanvallers of de verdedigers, en dan vindt men nog personen die zulke daden ruchtbaar maken en in ’t belachelijke willen trekken. Hoe geestig toch !!!

Op zaterdag 31 december 1910 vergaderden de leden der woudrust om samen hun Sylvesterfeest te vieren. Terwijl men in den lusthof ter opluistering en inleiding de schoonste partijen Pas-redoublès deed weerklinken, ware binnen de koks en garçons bezig met goed avondmaal te bereiden. Met fierheid mogen we zeggen dat de Woudrust bloeit en groeit onder het wijs beleid van hunnen kapitein Henri.

Zondag 5 januari 1912 was het feest bij de Woudrust. Het jaarlijks souper werd weer deftig gevierd met een monsterverlichting die veel bijval verwierf. Het was ook zeer mooi en keurig gerangschikt. Wij lazen er Eendracht maakt Macht, leve de muziek en eindelijk leve de Woudrust, boven den ingang van het verlicht dreefje. Vrolijke muziek en zang wisselden elkander af. Een oogopslag binnen het lokaal overtuigden ons dat het daar nog aangenamer was, draperijen en tooisel ontbraken niet. Op klokslag twaalf, tot vaarwel aan het oude en welkom aan het nieuwe jaar. Dan hield de voorzitter Henri Brepoels, een welgepaste toespraak, zijn besluit was dat het jaar 1912 zo eendrachtig en zoo vroolijk mogelijk moge wezen als het afgeloopene.   Even hartelijk sloot zich het schone feest, hand in hand vooruit, dit was ieders mening bij het scheiden. Voor het einde dreunt nog eens het gekende refrein.
Waar kunnen wij toch beter zijn
Dan bij onze beste vrienden
Ferdy Jans

Bron: De Bilsenaar.
          Eigen archief
Eigenbilzen